Mesopotamische Architectuur
Definitie
Mesopotamische architectuur verwijst naar de bouwstijl en architectonische kenmerken van de oude beschavingen in het Mesopotamische gebied, met nadruk op bakstenenconstructies, ziggurats en paleizen.
Omschrijving
Mesopotamische architectuur bloeide tussen de 4e en 6e eeuw voor Christus en is bekend om zijn indrukwekkende bakstenen constructies, zoals tempels, stadsmuren en irrigatiesystemen. Een opvallend kenmerk is de ziggurat, een soort piramidevormige tempeltoren die diende als heiligdom. Paleizen waren ook prominent aanwezig, waarbij gebruik werd gemaakt van boog- en gewelfconstructies. De architectuur weerspiegelde de religieuze en politieke macht van de heersers en speelde een belangrijke rol in het dagelijks leven en de maatschappij van die tijd.